Danas, kada proslavljamo jednog od prvih i najvećih među Episkopima crkve Hristove – Svetog Ignjatija Bogonosca, jednog od prvih među srpskim Vladikama – Sv. Arhiepiskopa Danila II, praznujemo i dar kojim je Bog počastvovao čovjeka pozvavši ga da učestvuje u stvaranju – Oce.
U trebinjskom sabornom Hramu, Vladika Dimitrije ugostio je Vladiku Grigorija, koji je načalstvovao Svetom Liturgijom. Sasluživali su tvrdoški iguman Sava (Mirić), sveštenici: Radivoje Krulj, Blagota Vasiljević, Nebojša Kolović, Stevan Durić i bratstvo Sabornog hrama.
Vladika Grigorije započeo je evanđeljsku besjedu, govoreći o Svetitelju male antiohijeske crkve koji se nije uplašio svemoćnog vladara tadašnjeg svijeta, cara Trajana, već je budući smireni starac u sebi gajio jedinstvenu želju koja ”poniženog podiže, a gordog i silnog obara”, jer je savršeno znao da svim bićem teži ka Hristu, koji je ostvarenje svake želje i nade. Na kraju je poželio da u svakom čovjeku zatreperi želja da krene ka Ocu Nebeskom, kojem nas Hristos prinosi blagodaću Duha Svetoga.
Tonski zapis besjede Ep. Grigorija:
Nakon Božanske službe Vladika Dimitrije čestitao je krsnu Slavu Vladici Grigoriju, koji se zahvalio na gostoprimstvu i prilici da bogosluži u Trebinju, zatim su Vladike, povodom praznika, djecu častile slatkišima.
