Sa tugom u srcu smo primili vest da se u utorak 17. oktobra upokojila naša dobra parohijanka Ljelja Slijepčević i ta vest je bolno odjeknula u parohiji osnabričkoj.
Rođena je 24. marta 1940 godine u Beogradu, od roditelja prof. dr Đoke Slijepčevića i majke Radojke rođ. Ostojić. Odrastala je u ratnim okolnostima i godinama živela samo sa majkom jer je otac zarobljen i deportovan u Njemačku u kojoj je ostao do svoga upokojenja.
1953. godine napušta Otadžbinu i preseljava se sa majkom u Minhen, gde se susreće sa ocem i zauvek ostaje u ovoj zemlji. Završivši osnovno i srednje obrazovanje, sa najvišim ocenama, upisuje studije medicine i postaje ugledni ginekolog u Kelnu. Ceo svoj život je posvetila lečenju i pomaganju bližnjih.
Kada govorimo o njenom humanitarnom radu, onda se na prvom mestu sećamo stotina tona poslate pomoći Otadžbini u ratom zahvaćenim područjima. Sećajući se tako, dolazi nam pomisao na desetine bogoslova kojima je slala stipendiju za vreme školovanja, od kojih su većina danas sveštenoslužitelji na njivi Gospodnjoj. Koliko bismo samo mogli da pišemo i govorimo o njenoj dobroti i ljubavi prema Svetoj Crkvi koju je obilato i redovno pomagala. Bila je veoma uzoran član crkvenih opština Diseldorfa, Kelna i Osnabrika.
Od 2006. godine, kada se zvanično preselila u Osnabrik, postala je članica Crkvene uprave i Kola srpskih sestara. Posebno se isticala promovišući našu Crkvu uopšte a naročito prilikom posete velikog broja nemačkih grupa osnabričkom hramu. Prepoznavši njenu ljubav i izuzetne zasluge prema Svetoj Crkvi i našem narodu, Sveti Arhijerejski Sinod Srpske pravoslavne Crkve, na predlog nadležnog paroha i Episkopa Grigorija, odlikuje doktorku Slijepčević ordenom Svetog Save kojim se izuzetno ponosila, a posebno još i zato, što je istim ordenom svojevremeno bio odlikovan i njen otac, koji se smatra za najboljeg istoričara naše Crkve. Bila je veoma počastvovana posetom Vladike Grigorija njenom domu koji joj je, nedugo posle toga, na obeležavanju Vidovdana, svečano uručio svetosavski orden u prepunoj sali Crkvenog doma u Osnabriku.
Sahranjena je na našem groblju u Eversburgu, a na opelu su učestvovali Vladika Jovan, protojerej Duško Spasojević, nadležni paroh i đakon Aleksandar Debeljak. Od pokojnice se besedom oprostio Vladika Grigorije koju je pročitao Vladike Jovan, te nadležni paroh i rođaka iz Beograda.
Kao ličnost i neumorna dobrotvorka za svo vreme svoga života, zaslužila je da je zadržimo u svetloj uspomeni kao divan primer, kako treba izvršiti svoju hrišćansku dužnost u ovom životu.
U miru Božijem počivaj verna sluškinjo Božija. Bog da ti dušu prosti i pomiluje!
20. oktobra 2023. godine
Protojerej-stavrofor Marinko Rajak
